Quercus coccinea

Imposante knoeperd, scharlakenrode pimpernel

Informatie over Quercus coccinea

Prachtig en krachtig

Quercus coccinea of scharlaken eik bereikt net als veel van zijn broeders indrukwekkende lengtes. 25 meter hoog en ongeveer de helft zo breed is geen uitzondering voor een volwassen boom. Hij groeit dus mooi piramidaal. Zet hem liefst in een niet te losse bodem van leem of klei en geef hem niet alleen de nodige ruimte maar zorg ook dat hij een plek krijgt in de zon of halfschaduw. Echt beschut hoeft scharlaken eik niet te staan want hij verdraagt zonder blikken, blozen of bibberen temperaturen die strenger zijn dan minus 20 graden Celsius en is dus prima winterhard. Net als veel andere eiken, zet ook Quercus coccinea zich in voor de biodiversiteit. Bijen en hommels vinden in deze boom een bron van stuifmeel en ook vogels gebruiken hem graag om in te nestelen of zich te verschuilen. Daarnaast eten kleine knaagdieren zoals veldmuizen en eekhoorns zijn eikels. Gaaien, duiven en ander vogelspul laten een maaltje eikels ook niet graag aan hun snavels voorbijgaan en uiteraard verzwelgen zwijnen hun eikels ook graag, al kan ik me voorstellen dat deze laatste niet geregeld in jouw tuin vertoeven.

Scharlaken pimpernel

Quercus coccinea draagt zijn naam met reden. Hele goede reden zelfs en dat is niet per se gangbaar in de bomenwereld. Het is zijn herfstkleur die het hem doet, ‘coccinea’ betekent ongeveer zoveel als ‘scharlakenrood’. De schitterende, dieprode tot roodbruine tooi die hij in de herfst draagt zou zelfs de meest succesvolle schilders doen barsten van afgunst of vervullen van inspiratie. Helaas voor hen brengt alleen onze natuur zulke uitbundige kleurenpaletten voort. Binnen de soort vind je echter wel wat variatie in intensiteit van de herfstverkleuringen. Moedertje Aarde is namelijk nogal terughoudend met het geven van garanties. Wil je zeker zijn van een overwegend rode en prachtig uitbundige herfstverkleuring, dan zou de cultivar Quercus coccinea ‘Splendens’ een uitstekende keuze zijn. Niet alleen is zijn verkleuring spectaculair, het blad blijft vaak lang hangen. Het duurt soms wel tot in het nieuwe jaar voor het uiteindelijk toegeeft aan de zwaartekracht en op de bodem neerdaalt om zijn volgende rol in de stikstofketen op zich te nemen.

Deze rode rakker combineert twee unieke karakteristieken: zijn schitterende herfstkleur en zijn robuuste postuur. Daarnaast is hij dus gewoon ook een eik: een klassieke en terecht beroemde woudreus met alle voordelen van dien. Planten hoor!