Metasequoia glyptostroboides

Bladverliezende naaldreus

Metasequoia glyptostroboides (glip-to-stro-bo-wie-des), deze winterharde (-25 graden Celsius) nogal snelgroeiende conifeer heeft een zeer bijzonder karakter. Allereerst is Chinese moerascipres een bladverliezende naaldboom en die zijn er niet zo veel. Hij heeft fijne zachte bladeren die tegen de herfst in prachtige tinten bruin kleuren. In de winter toont hij zijn piramidale takstructuur. ’s Zomers is de piramide groen. De tweede buitengewone eigenschap van Metasequoia glyptostroboides is zijn groeitempo. Deze jongen heeft haast. Watercipres kan wel een meter per jaar groeien en dus vrij snel een hoogte van formaat bereiken: in West-Europa is dat 30, soms tot wel 40 meter. In zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied werd hij rustig 50 meter hoog. En ja, daar stond inderdaad ‘werd’, daarover later meer. Voorgaande geldt natuurlijk voor solitair staande bomen die de vrijheid krijgen te groeien. Je kunt hem namelijk ook heel goed een stuk kleiner houden en inzetten als haagplant. Gewoon elk jaar even snoeien en klaar. Zo’n bijzondere coniferenhaag staat ook prachtig in de herfst met zijn oranje tinten. Bovendien heeft deze boom een buitengewoon interessante oorsprong.
Verwar hem niet met de Amerikaanse Taxodium distichum (moerascipres), ze hebben op het eerste oog namelijk treffende gelijkenissen.

Levend fossiel

Begin jaren ’40 ontdekte een Japanse onderzoeker tijdens opgravingen in Tokyo meer dan 18 miljoen jaar oude fossiele resten van een boom die hem sterk deden denken aan een boom uit Kanton waarvan (toentertijd) werd aangenomen dat hij al tientallen miljoenen jaren was uitgestorven. Toevalligerwijs gaf de Chinese regering op vrijwel hetzelfde moment de opdracht om een inventarisatie te maken van de aanwezige natuurlijke hulpbronnen in de moeilijk begaanbare delen van het midden en westen van het land. Daarbij stuitte men op enkele exemplaren van een onbekende boom. Na diverse vervolgexpedities vond men in de ‘Waterlariksvallei’ nog veel meer Metasequoia glyptostroboidessen. Daarvan zijn helaas bijna alle exemplaren gekapt, een zonde. Gelukkig ontkiemden in 1948 de eerste zaden in het Arnold Arboretum in Boston. Vanaf dat moment ging het, overeenkomstig zijn karakteristieke rappe groei, snel voor de Chinese moerascipres. Geen andere boom ter wereld heeft zich namelijk zo snel over het oppervlak van Moeder Aarde her-verspreid als deze. Ook in de ‘Waterlariksvallei’ zijn vanaf de jaren ’60 weer bossen Metasequoia glyptostroboides aangeplant. Het is de enige plaats ter wereld waar natuurlijke bossen van deze soort te vinden zijn.

Onverwoestbaar

Levende fossielen zijn er niet zo veel maar Metasequoia glyptostroboides gaat al tientallen miljoenen jaren mee. En zo’n levend fossiel kun jij gewoon in je tuin hebben staan als haag of als prachtige solitaire boom. Hoe geweldig is dat? Deze oude ziel met zijn buitengewone verhaal hoort gewoon geplant te worden. Doen hoor!