Aralia spinosa

Stekelige wandelaar, eetbare duivel en engel

Engelenboom?

Aralia elata heeft een behoorlijke partij gemene stekels die vastzitten aan soms knoestig ogende stam en takken. Hij biedt een prachtig en tegelijkertijd bijna angstaanjagend wintergezicht want Aralia elata verliest alle blad en daardoor is elk stekelig uitsteeksel goed zichtbaar. Waarom men dit zo prikkelbare heerschap in het Nederlands 'engelenboom' noemt? Misschien omdat hij uitermate mooi bloeit met fijne, zoet geurende bloesem die een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefent op bijen en hommels. Na de bloei produceert hij fijne trosjes kleine bessen produceert. En daar snoepen veel vogels dan weer graag van.

Duivelswandelstok!

De andere Nederlandse benaming van Aralia elata, ‘Duivelswandelstok’, geeft een wat nauwkeuriger omschrijving van de aard van het beestje. Zijn wortels hebben namelijk enigszins de neiging om ondergronds ‘aan de wandel’ te gaan. Niet zo agressief als fluweelboom of diverse soorten bamboe maar toch… Het aardige daarvan is dat je kunt kiezen of je een boomvorm wil of een struikvorm. Voor een boom verwijder je consequent alle opkomende scheuten. Wil je een struikvorm dan doe je dat ook maar wat selectiever. Het nadeel van Aralia elata zit hem natuurlijk in die ondergrondse uitlopers. Die zitten vol met stekels. Als je ze eruit trekt, heb je een duivelswandelstok in handen: een wortel vol stekeligheden met aan het eind een kenmerkende krul die je aan het handvat van een wandelstok doet denken.

Culinair

Hoewel een dergelijk intensief met stekels bezette heester er op het eerste gezicht weinig appetijtelijk uitziet, wordt hij in China en Korea zeer gewaardeerd om de smakelijke jonge scheuten die men Dureup noemt en graag bakt, frituurt of blancheert. Ook in Japan kent men dit gerecht, maar dan onder de naam tara-no-me.

Wie niet bang is voor stekels (of goede handschoenen koopt) voegt met deze engelachtige duivel een bijen- en vogelmagneet toe aan zijn tuin. Een heester die niet altijd makkelijk in de omgang is maar je beloont met prachtige bloesem, een indrukwekkende winterpersoonlijkheid en ach, af en toe een prikje. Gewoon planten hoor!